Toen het beruchte virus zijn opwacht maakte, wilde beeldend kunstenaar Mirjam Peppelman-Roelofs er eerst niets mee doen in haar werk. Gaandeweg veranderde haar houding en voor ze het wist was daar een project over social connection: Love Blooms.
Toen Covid-19 zijn intrede deed werd dit vergezeld door 'social distancing'. Je hoorde deze term te pas en te onpas. Het was zo aanwezig dat het ook in mijn systeem ging zitten. Ik merkte op een avond toen ik tv zat te kijken dat ik dacht ‘nee, niet zo dichtbij elkaar zitten’. Ik realiseerde mij dat ik de ‘covid-19 wereld’ ging projecteren op mijn eigen wereld. In mijn beeldend werk wilde ik eerst niets doen met heel het corona gebeuren. Ik woon in Heerde, een plek die zwaar getroffen is. Dit was in de eerste weken ook erg duidelijk: uitgestorven straten, mensen die angstig om elkaar heen bewogen en als je sprak met iemand dan hoorde je wie er allemaal getroffen waren. Ineens werd er gesproken over: social distancing, werd iedereen opgeroepen om afstand te houden, minimaal 1,5 meter.
Social Connection Zelf koester ik de momenten als ik een naald en draad in mijn handen heb. Even verstillen met dit ambacht: een soort van mediteren. Het is niet op een snelle manier even wat maken. Het vraagt tijd en aandacht, rust om er de tijd voor te nemen. En als je dat doet, dan blijkt soms de tijd te zijn omgevlogen. Op dat moment voelde ik heel erg dat 'social distancing' voor mij moest worden omgebogen naar 'social connection'. Iedereen moest thuisblijven #staysafe en afstand bewaren, maar ik had een enorme behoefte om mij juist te gaan verbinden. Zo ontstond het idee voor ‘Love Blooms’, een kunstproject waaraan iedereen mee kon doen door middel van het borduren van een bloem en door deze naar mij op te sturen.
Mirjam bezig met het digitaliseren van de bloemen
"Ik heb deze bloem geborduurd met het borduurgaren uit mijn moeders erfenis"
Dagelijks bloemenpost Ik kreeg contact met de mensen die meededen en lieve berichten zoals: “Ik ben de zolder op gegaan om mijn borduurspullen op te zoeken,” “Ik heb deze bloem geborduurd met het garen uit mijn moeders erfenis,” of “Ik heb deze bloemen samen met mijn oppaskinderen van 5 & 8 jaar geborduurd.” Alleen al het idee dat vrouwen en een man in de leeftijd van 5 t/m 87 jaar in Nederland en Canada zich verbonden aan mijn kunstproject vond ik ontroerend. Daarnaast was het dagelijks ontvangen van de geborduurde bloemen elke keer een cadeautje in deze rare tijd.
Het eindresultaat als ansichtkaart, Love Blooms!
Deze blog werd gepubliceerd op: www.textielplus.nl/artikelen/blog-love-blooms-een-geslaagd-textielproject-in-coronatijd/